همه‌ي بچه‌ها در هر كجاي جهان كه به دنيا آمده باشند اول حرف زدن را ياد مي‌گيرند و بعدها خواندن و نوشتن را مي‌آموزند.
هر كودكي در اولين مراحلِ رشدِ خود نامِ اشخاص و چيزهايي را كه دوروبرِ خود مي‌بيند ياد مي‌گيرد و در مراحلِ بعدي ساختنِ الگوهاي بسيار ساده و جمله‌هاي كوتاه را با كلماتي كه قبلاً ياد گرفته تمرين مي‌كند.
در اين دوره هم كودك فقط با ديدن و شنيدن و تكرار كردن و حتا ضبطِ صداي خود، با شكل و صداي بسياري از كلمه‌هاي انگليسي ـ مثلاً نام حيوانات، رنگ‌ها، اشيا، شمارشِ اعداد ـ آشنا مي‌شود و بدونِ نياز به خواندن و نوشتن، آن‌ها را ياد مي‌گيرد؛ يعني درست همان‌طور كه زبانِ مادري را پيش از مدرسه ياد گرفته است.
